چرا برخی افراد از ابراز احساسات خود میترسند؟
ابراز احساسات، بخشی اساسی از تجربه انسانی است. اما برای بسیاری از افراد، این کار با ترس و اضطراب همراه است. این ترس میتواند ریشه در عوامل مختلفی داشته باشد که در این مقاله به 21 مورد از آنها اشاره می کنیم: این عوامل به دو دسته کلی تقسیم می شوند: عوامل فردی و عوامل اجتماعی. عوامل فردی مربوط به ویژگی های شخصیتی و تجربیات گذشته فرد هستند، در حالی که عوامل اجتماعی به هنجارها و انتظارات جامعه مربوط می شوند.
- ✅
ترس از طرد شدن:
نگرانی از اینکه با ابراز احساسات خود، دیگران ما را دوست نداشته باشند یا از ما دوری کنند. - ✅
ترس از آسیب پذیری:
احساس اینکه با نشان دادن احساسات واقعی خود، خودمان را در معرض آسیب قرار می دهیم و دیگران میتوانند از ما سوء استفاده کنند. - ✅
تجربه های ناخوشایند گذشته:
اگر در گذشته به خاطر ابراز احساسات خود مورد انتقاد، تمسخر یا بی اعتنایی قرار گرفته باشیم، احتمالا در آینده نیز از ابراز احساسات خود خواهیم ترسید. - ✅
عدم اطمینان به خود:
نداشتن اعتماد به نفس کافی برای بیان احساسات و باور نداشتن به اینکه احساسات ما ارزشمند هستند. - ✅
تصورات غلط درباره احساسات:
باورهای نادرستی مانند اینکه ابراز احساسات نشانه ضعف است یا اینکه باید همیشه شاد باشیم.
- ✅
فقدان مهارت های ارتباطی:
نداشتن مهارت کافی برای بیان صحیح و موثر احساسات. - ✅
سرکوب عواطف در دوران کودکی:
رشد در محیطی که ابراز احساسات در آن سرکوب می شده و تشویق نمی شده است. - ✅
کمال گرایی:
تلاش برای بی نقص بودن و پنهان کردن هرگونه احساسی که ممکن است نشانه نقص باشد. - ✅
ترس از قضاوت شدن:
نگرانی از اینکه دیگران درباره ما و احساساتمان قضاوت کنند. - ✅
فرهنگ و هنجارهای اجتماعی:
در برخی فرهنگ ها، ابراز احساسات مخصوصا برای مردان، تابو محسوب می شود. - ✅
فشار همسالان:
ترس از اینکه با ابراز احساسات خود، از جمع همسالان طرد شویم. - ✅
توقع نداشتن از دیگران:
باور به اینکه دیگران قادر به درک یا همدلی با احساسات ما نیستند.
- ✅
بی ارزش دانستن احساسات خود:
فکر کردن به اینکه احساسات ما مهم نیستند و نباید آنها را بیان کنیم. - ✅
ترس از کنترل از دست دادن:
نگرانی از اینکه با ابراز احساسات شدید، کنترل خود را از دست بدهیم. - ✅
مشکلات سلامت روان:
برخی از اختلالات روانشناختی مانند اضطراب اجتماعی یا افسردگی میتوانند باعث ترس از ابراز احساسات شوند. - ✅
مشکلات در تشخیص احساسات خود:
گاهی اوقات افراد به دلیل عدم آگاهی از احساسات خود، نمی توانند آنها را بیان کنند. - ✅
ترس از واکنش های غیرقابل پیش بینی:
نگرانی از اینکه دیگران به احساسات ما واکنش منفی یا غیرقابل پیش بینی نشان دهند. - ✅
نداشتن الگوهای مناسب:
رشد در محیطی که افراد از ابراز احساسات خود اجتناب می کنند. - ✅
تمرکز بر جنبه های منفی احساسات:
فقط به جنبه های منفی احساسات مانند غم، خشم یا ترس توجه کردن و از ابراز آنها اجتناب کردن. - ✅
باور به اینکه احساسات باعث ضعف می شوند:
این باور که نشان دادن احساسات به منزله ضعیف بودن و عدم توانایی در مدیریت مشکلات است. - ✅
ترس از ایجاد مزاحمت برای دیگران:
نگرانی از اینکه با بیان احساسات خود، باعث ناراحتی یا ایجاد مزاحمت برای دیگران شویم.
درک این عوامل میتواند اولین قدم برای غلبه بر ترس از ابراز احساسات باشد. با شناخت ریشه های این ترس، می توانیم به تدریج و با تمرین، مهارت های لازم برای بیان احساسات خود را به دست آوریم.
ترس از قضاوت
یکی از اصلیترین دلایل ترس از ابراز احساسات، نگرانی از قضاوت شدن توسط دیگران است. فرد میترسد که احساساتش غیرمنطقی، نامناسب یا بیش از حد دراماتیک تلقی شود. این ترس میتواند ریشه در تجربههای گذشته داشته باشد، جایی که فرد به خاطر ابراز احساساتش مورد تمسخر یا انتقاد قرار گرفته است. فرد ممکن است تصور کند که دیگران او را به خاطر داشتن احساسات خاص، ضعیف یا آسیبپذیر میبینند. در نتیجه، ترجیح میدهد احساسات خود را پنهان کند تا از این قضاوتها در امان بماند. حتی تصور قضاوت شدن هم میتواند به اندازه خود قضاوت، بازدارنده باشد. این ترس اغلب با کمبود اعتماد به نفس همراه است. برخی افراد از ابراز احساسات به این دلیل اجتناب میکنند که نمیخواهند توجه ناخواسته به خود جلب کنند.
ترس از آسیبپذیری
ابراز احساسات، به ویژه احساسات عمیق، نیازمند آسیبپذیری است. فرد باید خود را در معرض دید دیگران قرار دهد و این میتواند ترسناک باشد. آسیبپذیری به معنای نشان دادن جنبههای پنهان و واقعی خود به دیگران است، که ممکن است با ترس از طرد شدن همراه باشد. افرادی که در گذشته تجربههای دردناکی در ارتباط با آسیبپذیری داشتهاند، ممکن است تمایل داشته باشند تا از آن دوری کنند. این ترس میتواند به شکل مقاومت در برابر صمیمیت و نزدیکی در روابط ظاهر شود. فرد ممکن است احساس کند که اگر احساسات خود را نشان دهد، کنترل خود را از دست میدهد. ترس از سوء بهرهگیری از آسیبپذیری نیز میتواند نقش مهمی ایفا کند. برخی افراد به اشتباه آسیبپذیری را با ضعف یکسان میدانند.
فرهنگ و تربیت
فرهنگ و تربیت خانوادگی نیز نقش مهمی در شکلگیری نگرش افراد نسبت به ابراز احساسات دارند.در برخی فرهنگها، ابراز احساسات به عنوان ضعف یا بیادبی تلقی میشود.در برخی خانوادهها، کودکان یاد میگیرند که احساسات خود را سرکوب کنند یا نادیده بگیرند.اگر کودک در محیطی بزرگ شود که احساساتش نادیده گرفته شود یا مورد تمسخر قرار گیرد، احتمالاً در بزرگسالی نیز در ابراز احساسات خود مشکل خواهد داشت.پیامهایی مانند “مرد که گریه نمیکند” یا “دختر باید صبور باشد” میتوانند اثرات مخربی بر توانایی افراد در ابراز احساسات داشته باشند.
در برخی فرهنگها، ابراز خشم یا ناراحتی به شدت منع میشود.
افرادی که در این شرایط بزرگ شدهاند، ممکن است احساس گناه یا شرمندگی در هنگام ابراز احساسات داشته باشند.فرهنگ جمعگرا ممکن است ابراز احساسات فردی را نامناسب تلقی کند، مخصوصا اگر با منافع جمعی در تضاد باشد.
خیلی ممنون از مقاله مفیدی که منتشر کردید. این موضوع رو از زوایای مختلف بررسی کرده بودید و واقعا به بعضی از چیزهایی که خودم تجربه کردم اشاره داشت. سال گذشته در یک رابطه عاطفی بودم که همین ترس از آسیب پذیری باعث شد نتوانم احساس واقعی ام را بیان کنم و متاسفانه رابطه به سردی گرایید.
یکی از چیزهایی که کمتر بهش پرداخته میشه، تاثیر تربیت خانوادگی روی این موضوعه. من در خانواده ای بزرگ شدم که اصلا احساسات جایی نداشت و همیشه فکر می کردم نشان دادن غم یا ناراحتی یعنی ضعف. همین باعث شد سال ها درونگرا باشم و نتونم راحت با دیگران ارتباط برقرار کنم.
دوستانی که این مطلب رو می خونن، حتما براشون پیش اومده موقعیت هایی که ترس از قضاوت دیگران مانع بیان احساساتشون شده. خوشحال میشم اگر دوستان دیگر هم نظرات و تجربه هاشون رو به اشتراک بذارن. شاید حرف هایی که شما می زنید بتونه به کسایی که هنوز درگیر این ترس هستن کمک کنه.