قبل از هر چیز، مهم است بدانید که هر دو نژاد کورگی سگ‌های باهوش و فعالی هستند که به توجه و آموزش نیاز دارند.

• ✅

  1. تاریخچه چوپانی:

  هر دو نژاد کورگی در اصل سگ‌های چوپان بودند و هنوز هم غریزه چوپانی قوی دارند.
• ✅

  2. پاهای کوتاه:

  پاهای کوتاه آنها به دلیل نوعی کوتولگی ژنتیکی است، اما این موضوع مانع از فعالیت آنها نمی‌شود.
• ✅

  3. تفاوت ظاهری:

  مهم‌ترین تفاوت ظاهری بین پمبروک و کاردیگان، دم آن‌هاست. پمبروک‌ها معمولاً بدون دم (یا با دم بسیار کوتاه) متولد می‌شوند، در حالی که کاردیگان‌ها دم بلندی دارند.
• ✅

  4. اندازه:

  کاردیگان‌ها معمولاً کمی بزرگتر و سنگین‌تر از پمبروک‌ها هستند.
• ✅

  5. رنگ:

  هر دو نژاد کورگی در رنگ‌های مختلفی دیده می‌شوند، اما کاردیگان‌ها رنگ‌های متنوع‌تری دارند.
• ✅

  6. شخصیت:

  پمبروک‌ها معمولاً برون‌گراتر و اجتماعی‌تر از کاردیگان‌ها هستند.
• ✅

  7. سطح انرژی:

  هر دو نژاد پرانرژی هستند و به فعالیت بدنی روزانه نیاز دارند.
• ✅

  8. نیاز به آموزش:

  کورگی‌ها باهوش هستند و به سرعت یاد می‌گیرند، اما ممکن است کمی لجباز باشند.
• ✅

  9. محافظت از خانه:

  آنها سگ‌های نگهبان خوبی هستند و به غریبه‌ها مشکوک هستند.
• ✅

  10. مشکلات سلامتی:

  مانند بسیاری از نژادهای دیگر، کورگی‌ها نیز مستعد برخی مشکلات سلامتی هستند، از جمله دیسپلازی مفصل ران و مشکلات کمر.
• ✅

  11. ریزش مو:

  کورگی‌ها ریزش موی زیادی دارند، مخصوصا در فصل‌های ریزش مو.
• ✅

  12. نیاز به برس کشیدن:

  برای کنترل ریزش مو، باید به طور مرتب آنها را برس بکشید.
• ✅

  13. تعامل با کودکان:

  با آموزش مناسب، کورگی‌ها می‌توانند همراهان خوبی برای کودکان باشند.
• ✅

  14. تعامل با سایر حیوانات خانگی:

  اگر از کودکی اجتماعی شوند، معمولاً با سایر حیوانات خانگی مشکلی ندارند.
• ✅

  15. نیاز به توجه:

  کورگی‌ها سگ‌های اجتماعی هستند و به توجه و تعامل با صاحبانشان نیاز دارند.
• ✅

  16. هزینه نگهداری:

  هزینه نگهداری کورگی‌ها می‌تواند نسبتاً بالا باشد، مخصوصا به دلیل نیاز به دامپزشک و مراقبت‌های بهداشتی.
• ✅

  17. صدا کردن:

  کورگی‌ها سگ‌های پر سر و صدایی هستند و ممکن است زیاد پارس کنند.
• ✅

  18. طول عمر:

  طول عمر متوسط کورگی‌ها بین 12 تا 15 سال است.

19 نکته آشنایی با نژادهای سگ ولش کورگی پمبروک و کاردیگان

1. دو نژاد مجزا، اما شبیه به هم

کورگی پمبروک و کورگی کاردیگان دو نژاد سگ ولزی هستند که اغلب با هم اشتباه گرفته می‌شوند. در حالی که شباهت‌هایی دارند، تفاوت‌های کلیدی آنها را از هم متمایز می‌کند. هر دو نژاد سابقه چوپانی دارند و به عنوان همراهان وفادار و باهوش شناخته می شوند. در این مقاله سعی داریم به 19 نکته در مورد تفاوت های جزئی و کلی آنها بپردازیم. هر دو نژاد دارای شخصیت های دوست داشتنی و پر انرژی هستند. انتخاب بین این دو نژاد اغلب به ترجیحات شخصی و سبک زندگی شما بستگی دارد.

2. دم: مهمترین تفاوت ظاهری

یکی از بارزترین تفاوت ها در دم آن هاست. کورگی پمبروک به طور طبیعی دم کوتاهی دارد، در حالی که کورگی کاردیگان دارای دم بلند است. البته، برخی از کورگی‌های پمبروک ممکن است با دم بلند به دنیا بیایند، اما معمولاً در سنین پایین کوتاه می‌شود. این تفاوت در دم به دلیل جدایی طولانی مدت بین این دو نژاد ایجاد شده است. دم بلند کاردیگان به تعادل او در هنگام چوپانی کمک می کند. کوتاهی دم پمبروک به دلیل یک ژن غالب است. در برخی کشورها، کوتاه کردن دم سگ‌ها غیرقانونی است.

3. اندازه و وزن

کاردیگان ها معمولاً کمی بزرگتر و سنگین تر از پمبروک ها هستند. میانگین وزن کاردیگان بین 11 تا 17 کیلوگرم است، در حالی که پمبروک ها معمولاً بین 9 تا 14 کیلوگرم وزن دارند. قد کاردیگان نیز کمی بیشتر از پمبروک است. این تفاوت در اندازه به دلیل ساختار استخوانی قوی تر کاردیگان است. هر دو نژاد سگ های کوچکی به حساب می آیند.

4. رنگ و علامت

هر دو نژاد در طیف گسترده ای از رنگ ها یافت می شوند، اما برخی از رنگ ها در یک نژاد شایع تر از دیگری هستند. کورگی کاردیگان می‌تواند دارای رنگ “مرل” (Merle) باشد، که در پمبروک دیده نمی شود. رنگ های رایج در پمبروک عبارتند از قرمز، سموری، سیاه و سفید، و با علامت های سفید. کاردیگان همچنین می‌تواند به رنگ های سیاه، سموری، آبی مرل و بریندل (Brindle) دیده شود. علامت های سفید معمولاً در هر دو نژاد در صورت، پاها و سینه دیده می شود.

5. شخصیت و خلق و خو

هر دو نژاد کورگی باهوش، وفادار و پر انرژی هستند. اما، تفاوت های ظریفی در شخصیت آنها وجود دارد. کاردیگان ها معمولاً کمی جدی تر و مستقل تر از پمبروک ها هستند. پمبروک ها معمولاً برون گرا تر و اجتماعی تر هستند و بیشتر به دنبال جلب رضایت صاحب خود هستند. هر دو نژاد به آموزش و اجتماعی شدن زودهنگام نیاز دارند. هر دو نژاد با کودکان به خوبی کنار می آیند، اما نظارت بر تعاملات آنها ضروری است.

6. نیازهای ورزشی

هر دو نژاد کورگی به ورزش روزانه نیاز دارند تا سالم و خوشحال بمانند. پیاده روی های طولانی، بازی کردن در پارک، و فعالیت های ذهنی مانند آموزش ترفندها برای آنها مناسب است. عدم فعالیت کافی می‌تواند منجر به اضافه وزن و مشکلات رفتاری شود. کورگی ها به دلیل پاهای کوتاه و بلند بودن بدنشان، در معرض خطر مشکلات مفصلی قرار دارند. از فعالیت های پرفشار خودداری کنید. هر دو نژاد از شرکت در ورزش های سگی مانند چوپانی و چابکی لذت می برند.

7. آموزش پذیری

کورگی ها سگ های باهوشی هستند و به راحتی آموزش می بینند. با این حال، آنها میتوانند کمی لجباز باشند، بنابراین صبر و پشتکار کلیدی است. بهره‌گیری از روش های آموزشی مثبت و پاداش محور بهترین نتیجه را خواهد داد. اجتماعی شدن زودهنگام برای اطمینان از اینکه سگ شما با افراد، حیوانات و موقعیت های مختلف راحت است، ضروری است. هر دو نژاد از یادگیری ترفندها و حل معماها لذت می برند.

8. ریزش مو

هر دو نژاد کورگی ریزش مو دارند، مخصوصا در فصول بهار و پاییز. برس زدن منظم می‌تواند به کاهش ریزش مو و جلوگیری از گره خوردن موها کمک کند. بهره‌گیری از شامپو و نرم کننده مناسب برای سگ ها می‌تواند به حفظ سلامت پوست و مو کمک کند. اگر به ریزش مو حساسیت دارید، کورگی ممکن است بهترین انتخاب برای شما نباشد. یک رژیم غذایی سالم و متعادل می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند.

9. مشکلات سلامتی

هر دو نژاد کورگی مستعد برخی از مشکلات سلامتی هستند. دیسپلازی هیپ و آرنج، مشکلات چشمی مانند آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA)، و بیماری دیسک بین مهره ای از جمله این مشکلات هستند. انتخاب یک پرورش دهنده معتبر که سگ های خود را برای این مشکلات سلامتی آزمایش می کند، مهم است. معاینات منظم دامپزشکی می‌تواند به تشخیص زودهنگام و درمان مشکلات سلامتی کمک کند. حفظ وزن مناسب برای کاهش خطر مشکلات مفصلی بسیار مهم است.

10. نیازهای نظافت

هر دو نژاد کورگی به نظافت منظم نیاز دارند. برس زدن منظم برای از بین بردن موهای شل شده و جلوگیری از گره خوردن موها ضروری است. حمام کردن باید فقط در صورت نیاز انجام شود، زیرا حمام کردن بیش از حد می‌تواند چربی طبیعی پوست را از بین ببرد. کوتاه کردن ناخن ها و تمیز کردن گوش ها نیز بخشی از برنامه نظافت منظم است. مسواک زدن دندان ها به طور منظم می‌تواند به جلوگیری از بیماری های دندانی کمک کند.

11. طول عمر

هر دو نژاد کورگی به طور معمول بین 12 تا 15 سال عمر می کنند. یک رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و مراقبت های دامپزشکی مناسب می‌تواند به افزایش طول عمر آنها کمک کند. فراهم کردن یک محیط امن و دوست داشتنی می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی آنها کمک کند. برخی از کورگی ها ممکن است بیشتر از این عمر کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است عمر کوتاه تری داشته باشند. ژنتیک و سبک زندگی نقش مهمی در طول عمر سگ شما ایفا می کنند.

12. مناسب برای زندگی آپارتمانی؟

هر دو نژاد کورگی میتوانند در آپارتمان زندگی کنند، اما به شرطی که به اندازه کافی ورزش و فعالیت داشته باشند. پیاده روی های روزانه و بازی کردن در پارک برای تخلیه انرژی آنها ضروری است. آنها میتوانند نسبتاً پر سر و صدا باشند، بنابراین ممکن است برای همسایگان شما مزاحمت ایجاد کنند. آموزش و اجتماعی شدن زودهنگام می‌تواند به کاهش پارس کردن بیش از حد کمک کند. فراهم کردن اسباب بازی ها و فعالیت های ذهنی می‌تواند به جلوگیری از بی حوصلگی و رفتارهای مخرب کمک کند.

13. تاریخچه و منشاء

هر دو نژاد کورگی از ولز، بریتانیا، سرچشمه می گیرند. کورگی کاردیگان قدیمی تر است و تصور می شود که توسط قبایل سلتی به ولز آورده شده باشد. کورگی پمبروک احتمالاً توسط بافندگان فلاندرزی به ولز آورده شده است. هر دو نژاد برای چوپانی گاو، گوسفند و اسب استفاده می شدند. کورگی ها به دلیل قد کوتاه و چابکی خود، می توانستند به راحتی از لگد حیوانات بزرگتر فرار کنند.

14. هزینه نگهداری

هزینه نگهداری از کورگی می‌تواند نسبتاً بالا باشد. غذا، مراقبت های دامپزشکی، نظافت، اسباب بازی ها و آموزش همگی هزینه هایی هستند که باید در نظر گرفته شوند. بیمه حیوانات خانگی می‌تواند به پوشش هزینه های غیرمنتظره درمانی کمک کند. خرید از یک پرورش دهنده معتبر ممکن است گران تر باشد، اما می‌تواند از بروز مشکلات سلامتی در آینده جلوگیری کند. دست‌ساز کردن برخی از موارد مانند نظافت و اسباب بازی ها می‌تواند به کاهش هزینه ها کمک کند.

15. غریزه چوپانی

هر دو نژاد کورگی غریزه چوپانی قوی دارند. آنها ممکن است سعی کنند کودکان، حیوانات خانگی دیگر یا حتی ماشین ها را “چوپانی” کنند. این رفتار را می توان با آموزش و هدایت مناسب کنترل کرد. فعالیت های جایگزین مانند بازی کردن با توپ یا آموزش ترفندها می‌تواند به جایگزینی غریزه چوپانی کمک کند. نادیده گرفتن غریزه چوپانی می‌تواند منجر به رفتارهای ناخواسته شود.

16. پارس کردن

کورگی ها به طور کلی سگ های پر سر و صدایی هستند و ممکن است زیاد پارس کنند. آنها ممکن است برای هشدار دادن، جلب توجه یا ابراز ناراحتی پارس کنند. آموزش و اجتماعی شدن زودهنگام می‌تواند به کاهش پارس کردن بیش از حد کمک کند. شناسایی و رفع علت پارس کردن می‌تواند به حل مشکل کمک کند. برخی از کورگی ها کمتر از بقیه پارس می کنند.

17. هوش و آموزش

هر دو نژاد کورگی بسیار باهوش هستند و به راحتی آموزش می بینند. آنها عاشق یادگیری ترفندها و شرکت در فعالیت های ذهنی هستند. بهره‌گیری از روش های آموزشی مثبت و پاداش محور بهترین نتیجه را خواهد داد. جلسات آموزشی کوتاه و مکرر معمولاً مؤثرتر از جلسات طولانی و نادر هستند. حوصله کورگی ها ممکن است به سرعت سر برود، بنابراین تنوع در آموزش مهم است.

18. سازگاری با کودکان

هر دو نژاد کورگی معمولاً با کودکان مهربان و صبور هستند. با این حال، نظارت بر تعاملات آنها همیشه ضروری است، مخصوصا با کودکان خردسال. کورگی ها ممکن است سعی کنند کودکان را “چوپانی” کنند، که می‌تواند آزاردهنده باشد.

19. محبوبیت

کورگی پمبروک به دلیل ظاهر جذاب و شخصیت دوست داشتنی، یکی از محبوب ترین نژادهای سگ در جهان است. کورگی کاردیگان کمتر رایج است، اما همچنان یک همراه وفادار و دوست داشتنی است. محبوبیت یک نژاد می‌تواند بر قیمت و در دسترس بودن آن تأثیر بگذارد. باید قبل از تصمیم گیری در مورد خرید سگ، تحقیق کنید و یک پرورش دهنده معتبر پیدا کنید. صرف نظر از اینکه کدام نژاد را انتخاب می کنید، کورگی می‌تواند یک عضو ارزشمند خانواده شما باشد.